riatteri

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu

Sustantivu

riatteri s m (puru scrittu rigatteri o ricatteri)

  1. cui, pi misteri, accatta e vinni robba usata.

Prununza

  • [rïatteri]
  • AFN: /rrɪat̪ˈt̪ɛɾɪ/

Sillabbazziuni

ri | at | te | ri

Furma cunzigghiata

rigatteri, ricatteri

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu verbu latinu "recaptare" o dû spagnolu "regatero".

Palori currilati

accattari, vesta vìnniri

Traduzzioni