rimitu
Sicilianu
Sustantivu
rimitu s m (puru scrittu rumitu)
Prununza
- [rimitu]
- AFN: /ɾɪˈmit̪u/
Sillabbazziuni
ri | mi | tu
Furma cunzigghiata
rimitu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Dû latinu eccrisiàsticu "eremita" (dirivatu di "eremus", disertu).
Palori currilati
Traduzzioni
|
|