scòffanu

Sicilianu

Sustantivu

scòffanu s m (pl. scòffani) (puru scrittu scòrfanu)

1. → scòrfanu

Prununza

• [scòffanu]
• AFN: /ˈskɔffanu/

Sillabbazziuni

scò | ffa | nu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni dû grecu equivalenti σκόρπαινα. Â so vota veni di σκορπίος chi voli diri scurpiuni.