urìggini

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu

Sustantivu

urìggini s f (puru scrittu orìgini o urìgini o orìggini o urìggina)

  1. Pruvinenza, principiu, càusa, ecc.

Prununza

  • [urìggini]
  • AFN: /u'ɾiddʒɪnɪ/

Sillabbazziuni

u | rìg | gi | ni

Furma cunzigghiata

urìggini, orìggini

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "originem".

Palori currilati

paisi, locu, nomu

Traduzzioni