urìggini
Sicilianu
Sustantivu
urìggini s f (puru scrittu orìgini o urìgini o orìggini o urìggina)
- Pruvinenza, principiu, càusa, ecc.
Prununza
- [urìggini]
- AFN: /u'ɾiddʒɪnɪ/
Sillabbazziuni
u | rìg | gi | ni
Furma cunzigghiata
urìggini, orìggini
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni di lu latinu "originem".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|