urìgini

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu

Sustantivu

urìgini s f (puru scrittu orìgini o urìggini o orìggini o urìggina)

  1. Pruvinenza, principiu, càusa, ecc.

Prununza

  • [urìgini]
  • AFN: /u'ɾiddʒɪnɪ/

Sillabbazziuni

u | rì | gi | ni

Furma cunzigghiata

orìggini, urìggini

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "originem".

Palori currilati

paisi, locu, nomu

Traduzzioni