urbittinu

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu

Sustantivu

urbittinu s m (puru scrittu urvittinu)

  1. sciddicalora senza arti

Prununza

  • [urbittinu]
  • AFN: /uɾbɪt̪'t̪inu/

Sillabbazziuni

ur | bit | ti | nu

Furma cunzigghiata

urvittinu, urbittinu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di "orbu".

Palori currilati

sirpenti, vipira

Traduzzioni