urbittinu
Sicilianu
Sustantivu
urbittinu s m (puru scrittu urvittinu)
- sciddicalora senza arti
Prununza
- [urbittinu]
- AFN: /uɾbɪt̪'t̪inu/
Sillabbazziuni
ur | bit | ti | nu
Furma cunzigghiata
urvittinu, urbittinu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni di "orbu".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|