urvittinu
Sicilianu
Sustantivu
urvittinu s m (puru scrittu urbittinu)
- sciddicalora senza arti
Prununza
- [urvittinu]
- AFN: /uɾvɪt̪'t̪inu/
Sillabbazziuni
ur | vit | ti | nu
Furma cunzigghiata
urvittinu, urbittinu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni di "orvu".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|