urvittinu

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu

Sustantivu

urvittinu s m (puru scrittu urbittinu)

  1. sciddicalora senza arti

Prununza

  • [urvittinu]
  • AFN: /uɾvɪt̪'t̪inu/

Sillabbazziuni

ur | vit | ti | nu

Furma cunzigghiata

urvittinu, urbittinu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di "orvu".

Palori currilati

sirpenti, vipira

Traduzzioni