gilona
Sicilianu
Sustantivu
gilona s f (puru scrittu cilona)
Prununza
[gilòna]
Sillabbazziuni
gi | lo | na
Furma cunzigghiata
cilona
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni dû grecu "χελωνη" -celonê/chelonê/chelonês- o "Χελώνα" -helona- ("tartuca") o forsi dû salintintu "cilona" ("tartuca") o forsi dû brindisinu "ciloni" ("tartuca") o forsi dû calabbrisi "chiloni" o "xelone" ("tartuca") o forsi dû tarantinu "cilon" ("tartuca"). N Sicilia truvamu macari lu cugnomu "Celona".
