Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.
ièriva s f (puru scrittu erva o erba o ierva o jerva o jèriva o èriva)
- Chianta vascia senza lignu. Nzemi dî chianti d'un tirrenu.
ie | ri | va
erva, erba, èriva
Veni di lu latinu "herba" o "herbam".
ièrivi, jirvicedda, malerva, àrvulu, vìridi, chianta, fogghia, ciuri, lapa
